Een 1,5-jarige Bernedoodle teef die voor het eerst een epileptische aanval heeft gehad. De aanval is gestopt op het moment dat de vrouw bij de hond zat. De vrouw wil graag, middels een fotoreading, weten wat de oorzaak van de aanval is geweest. Daarbij wordt aangegeven dat de (overleden) moeder van de vrouw ook epilepsie had.

Tijdens de reading wordt duidelijk dat er veel angst bij de hond aanwezig is. Dit mag er zijn, daarmee ontstaat rust. Door de hond te laten weten dat ze prachtig is, worden haar wijsheid en enorme kracht zichtbaar. Daar zit de kern van het verhaal, deze kracht mag beschermd worden. Dan komt de moeder van de vrouw in het verhaal tevoorschijn. De vrouw draagt op emotioneel vlak nog steeds zorg voor haar moeder, ook al is deze al vele jaren geleden overleden. Al die emoties van de moeder bij elkaar geven een soort kortsluiting in de hersenen, de epileptische aanval. De boodschap is om dat wat van de moeder is bij haar te laten en de eigen levenskracht te beschermen. Dit vraagt om rust en Zijn, met zachtheid voor het proces, zodat heling kan plaatsvinden bij de hond en bij de vrouw.

Het is voor de vrouw tijd om voor zichzelf te gaan zorgen en de zorg voor haar moeder los te laten. Dit is wat de hond laat zien met de epileptische aanval. Hoewel het een angstaanjagende ervaring was voor de vrouw, draagt het voorval een groot geschenk in zich mee.

Deel dit: